Ο αποψινός αέρας στο Σικάγο μοιάζει διαφορετικός. Υπάρχει η αχνή ψύχρα που συνοδεύει το νωρίς φθινόπωρο στο Wrigleyville, αλλά υπάρχει και ο φρέσκος, ηλεκτρικός βόμβος μιας πόλης που ξυπνά, τυλιγμένη σφιχτά γύρω από μια φέτα ελπίδας. Οι Chicago Cubs, πίσω με 0-2 σε αυτή τη Σειρά Διαίρεσης, μπαίνουν στο Game 3 χωρίς αυταπάτες· το σημερινό παιχνίδι αφορά την παράταση της σεζόν των Cubs και την επιβίωση, τελεία. Οι Milwaukee Brewers, αδίστακτοι, σερί, και καυτοί, απείχαν μια νίκη από την πρόκριση στην Εθνική Λίγκα Championship Series. 

Απόψε δεν είναι απλώς άλλη μια νύχτα μπέιζμπολ πλέι οφ· είναι ένα συναισθηματικό σταυροδρόμι. Οι οπαδοί των Cubs είναι ντυμένοι στα μπλε και λευκό και ξαναζούν την ένδοξη γεύση του Οκτωβρίου. Πιστεύουν στα θαύματα· τα έχουν δει πριν. Και απόψε, οι τοίχοι με την κισσός λαμπυρίζουν κάτω από τα φώτα με το ψιθυριστό αεράκι που φυσά από τη λίμνη Μίσιγκαν. Πιστεύουν ξανά! 

• Ημερομηνία: 8 Οκτωβρίου 2025

• Ώρα: 9:08 μ.μ. (UTC)

• Τοποθεσία: Wrigley Field, Σικάγο

• Σειρά: Οι Brewers προηγούνται με 2-0

Το Wrigley Field έχει μια μαγεμένη ποιότητα γιατί είναι Οκτώβριος. Το αρχαίο γήπεδο είναι γεμάτο αναμνήσεις, συμπεριλαμβανομένων δεκαετιών θλίψης, ηρώων και προσδοκιών. Καθώς ο ήλιος δύει και τα φώτα ανάβουν, ο χαμηλός βόμβος του πλήθους μετατρέπεται σε βρυχηθμό. Αυτό είναι μπέιζμπολ πλέι οφ στην πιο ανόθευτη μορφή του, κάθε χτύπημα, κάθε ρίψη, κάθε βλέμμα από το ντάγκουτ αφηγείται μια ιστορία. 

Οι Cubs, χτυπημένοι αλλά όχι σπασμένοι, επιστρέφουν σπίτι, με την πλάτη στον τοίχο του κισσού. Ο προπονητής Craig Counsell—ένας πρώην Brewer ο ίδιος—στέκεται στο ντάγκουτ απέναντι από τη φανέλα με την οποία κάποτε έπαιζε και τώρα επιδιώκει να ανατρέψει. Εν τω μεταξύ, το νοσταλγικό Μιλγουόκι έρχεται με σκοπό και αυτοπεποίθηση γεννημένη από ένα πλεονέκτημα 2 αγώνων σε αυτή τη σειρά των 5 αγώνων, μυρίζοντας αίμα. 

Οι Αγώνες 1 και 2 ήταν εξ ολοκλήρου Μιλγουόκι. Οι Brewers επέτρεψαν στο πλήρες δυναμικό της επίθεσής τους να κάνει ό,τι θέλει με τους Cubs, ξεπερνώντας τους 16-6 και κυριαρχώντας από το πρώτο μέχρι το τελευταίο ημίχρονο.  Η νίκη με 7-3 στον Αγώνα 2 στο American Family Field ήταν μια δήλωση που ήταν επίσης μια ειδοποίηση για το υπόλοιπο της λίγκας. Οι Brewers δεν ήταν εκεί για να ανταγωνιστούν· ήταν εκεί για να κερδίσουν. Αυτό, σε συνδυασμό με μια ισχυρή εμφάνιση από τον Yelich, κρίσιμα χτυπήματα από τον Chourio, και την ψύχραιμη διαχείριση της περιστροφής, έχει κάνει το Μιλγουόκι να μοιάζει με ομάδα που προορίζεται για μεγάλα πράγματα.

Τώρα, βαδίζουν στο Wrigley με την ελπίδα ενός sweep. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι τίποτα δεν μπορεί να έρθει εύκολα σε αυτό το γήπεδο, ειδικά όταν η απόγνωση μετατρέπεται σε μοίρα.

Για τους Cubs, ο Taillon είναι ένα πρότυπο συνέπειας. Έχει ρεκόρ 11-7 με ERA 3.68 και WHIP 1.26 που απεικονίζει έναν βετεράνο που ευδοκιμεί υπό πίεση. Έχει υπάρξει ιδιαίτερα αιχμηρός εντός έδρας, με ρεκόρ στο Wrigley 5-2, και ο έλεγχος των γωνιών του κρατά τους χτυπητές σε εγρήγορση όταν βρίσκεται σε ρυθμό.

Από την άλλη πλευρά, ο Priester ήταν ο απροσδόκητος ήρωας του Μιλγουόκι, με ρεκόρ 13-3 και ERA 3.32. Είναι νέος, άφοβος, και έχει φανεί ανεπηρέαστος από την πίεση των πλέι οφ, δείχνοντας μεγάλη ηρεμία. Ωστόσο, έχει αντιμετωπίσει προκλήσεις εναντίον του Σικάγο αυτή τη σεζόν, δεχόμενος 10 earned runs σε 14 innings. Οι Cubs έχουν το μέτρο του, και ίσως να έχουν ένα παράθυρο πίσω σε αυτή τη σειρά.

Ένα από τα λίγα πράγματα που δίδαξε το μπέιζμπολ του Οκτωβρίου είναι ότι η ορμή είναι στιγμιαία και ευάλωτη. Ένα χτύπημα, ένα ημίχρονο, και μια κίνηση μπορούν να ανατρέψουν μια σειρά. Οι Cubs ελπίζουν σε αυτή τη σπίθα και ότι η ενέργεια του οικείου πλήθους τους και η επείγουσα κατάσταση του επερχόμενου αποκλεισμού θα τη ανάψουν.

Το ρεκόρ των Cubs εντός έδρας αυτή τη σεζόν—52 νίκες—εικονογραφεί την ικανότητά τους να μετατρέπουν το Wrigley σε φρούριο. Θα χρειαστεί να φέρουν ξανά αυτό το είδος μαγείας, επειδή το ρεκόρ των Brewers εκτός έδρας 45-36 αποδεικνύει επίσης ότι είναι απευαισθητοποιημένοι από εχθρικές συνθήκες.

Αν ο στοιχηματιστής κυνηγάει σύνολα, η αγορά Over 6.5 runs είναι επίσης ένα φωτεινό σημείο, με 22 συνολικά runs να έχουν σκοραριστεί στους δύο προηγούμενους αγώνες συνδυαστικά για τις δύο ομάδες, και ο άνεμος στο Wrigley είναι μεταβλητός και σχετικός, οπότε η μπάλα μπορεί να ταξιδέψει πιο μακριά από ό,τι περιμένουμε, ή καθόλου, σε σύγκριση με ένα μέσο πάρκο. 

Το Μιλγουόκι δεν βασίστηκε στην επίδειξη χθες βράδυ· βασίστηκε στον ρυθμό. Οι Brice Turang (.288), Christian Yelich .278 (29 home runs, 103 RBI), και William Contreras (.260) συνιστούν έναν σταθερό πυρήνα παικτών επαφής. Αν προσθέσεις τον Chourio για μια σπίθα, έχεις τώρα μια γραμμή που μπορεί να προκαλέσει ζημιά. 

Η δύναμη αυτής της ομάδας είναι το bullpen της, με τον Devin Williams να ηγείται, και η ικανότητά τους να ελέγχουν το παιχνίδι αργά· ο έλεγχος του Μιλγουόκι από το 7ο ημίχρονο και μετά υπήρξε ένας σιωπηλός δολοφόνος αυτής της σειράς. Αν το Μιλγουόκι έχει προβάδισμα νωρίς, οι Cubs θα δυσκολευτούν να επιστρέψουν στο παιχνίδι. 

Ωστόσο, οι Cubs δεν μπορούν να υποτιμηθούν. Ο Seiya Suzuki έχει αποδειχθεί πολύ καλός εντός έδρας—χτυπώντας σε 12 συνεχόμενα εντός έδρας παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων home runs σε πέντε αγώνες. Η επίθεση της ομάδας είναι πιο ισορροπημένη και υπομονετική με τον Nico Hoerner πίσω στο κέντρο της γραμμής. Και ο Michael Busch προσθέτει κάποιο κίνδυνο από την αριστερή πλευρά ενάντια σε δεξιόχειρες pitching.

Τι κάνει ο Taillon; Δίνει στην ομάδα του μια ευκαιρία. Το bullpen των Cubs, κάπως σιωπηλά, έχει υπάρξει ύπουλα καλό· έχει ERA 3.56, και αν ο Taillon είναι σε θέση να δώσει στην ομάδα του 6 βαθιά innings, ο Counsell μπορεί να καταλάβει πώς να ευθυγραμμίσει τους ανακουφιστές του για ένα τέλειο τέλος.

Αυτές οι δύο ομάδες είναι σχεδόν ισάξιες όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, αλλά το ποσοστό επαφής και η ταχύτητα του Μιλγουόκι (2ο στη MLB για κλεψιμαίους) έχουν αποτελέσει παράγοντα διαφοροποίησης σε αυτή τη σειρά. Το Σικάγο έχει το πλεονέκτημα στη δύναμη και θα μπορούσε να αλλάξει την αφήγηση απόψε.

Αν ποντάρεις στους Cubs, μπορεί να μην υπάρχει καλύτερη στιγμή για να προσθέσεις λίγο περισσότερο ενθουσιασμό. 

Αυτή η σειρά είναι κάτι παραπάνω από απλά στατιστικά. Αφορά τον χρόνο, την ιδιοσυγκρασία και την επιμονή. Το Μιλγουόκι μοιάζει με ομάδα με την αλαζονεία που προέρχεται από την προσδοκία νίκης· το Σικάγο μοιάζει με ομάδα που αρνείται να τα παρατήσει. Ο Priester μπορεί να έχει τον αρχικό έλεγχο, αλλά ο Taillon ξέρει πώς να επηρεάζει ένα παιχνίδι αργά. Το bullpen του Σικάγο έχει δείξει μεγαλύτερη ευκρίνεια, αν και η γραμμή μερικές φορές ήταν ασταθής, χτυπώντας πάνω από το βάρος της με ανάμεικτα αποτελέσματα. Περιμένετε το παιχνίδι να είναι βαθύ, τεταμένο και συναρπαστικό, που είναι το είδος του μπέιζμπολ που σε κρατάει ξύπνιο μετά τα μεσάνυχτα.