Strategie intraday odnoszą się do strategii handlowych, w których traderzy zamykają pozycje tego samego dnia. Gdy jesienne wiatry zaczynają przemieszczać się po Europie, dwa miasta — Lyon i Vigo przygotowują się na wspaniałe noce taktycznej inteligencji, emocji i piłkarskiego dramatu, zarówno na Groupama Stadium (Olympique Lyonnais v FC Basel), jak i na Balaídos (Celta Vigo v OGC Nice). Te mecze to coś więcej niż punkty i awans. Chodzi o tożsamość, dumę i odrodzenie, a także o drużyny wracające do esencji swojej tożsamości podczas wspaniałego drugiego aktu Europy. Tłum, okrzyki i atmosfera zbudują magiczny crescendo, które pojawia się tylko w czwartkowe noce na całym kontynencie.

Gdy złote promienie słońca zachodzą za Rodanem, Groupama Stadium staje się twierdzą emocji i pragnień. Wieczorem wielkiej europejskiej nocy, w Lyonie nie przegapiono żadnego podania, nurkowania czy krzyku. Drużyna powoli i ostrożnie odbudowała się pod wodzą trenera Paulo Fonseki. 2 zwycięstwa w pierwszych 2 meczach europejskich i zero straconych bramek, podczas gdy ponownie zaczynają przypominać nowe aspiracje klubu kontynentalnego. Jednak krajowe zawirowania są przypomnieniem, że konsekwencja może być kapryśnym przyjacielem. Dwie porażki z rzędu w Ligue 1 wzbudziły pytania, ale Europa była ich sceną odkupienia.

Dla FC Basel ten mecz to nie tylko przekroczenie granicy, ale podróż do ponownego odkrycia siebie. Najznakomitszy szwajcarski klub, obecnie pod wodzą Ludovica Magnina, ponownie odnalazł rytm. Spektakularne zwycięstwo nad Stuttgartem przywróciło wiarę i wyobraźnię fanów przypominających sobie drużynę z Bazylei sprzed dekad, która domagała się europejskich triumfów nad ówczesnymi gigantami.

Rozwój Lyonu w tym sezonie opiera się na filozoficznej i taktycznej przebudowie. Fonseca ustalił styl, który równoważy stabilność z brawurą, wywodzący się z systemu 4-2-3-1, kładącego nacisk na kontrolę i świadomą agresję. Niezmiennie gracze tacy jak Pavel Šulc i Malick Fofana wcielają tę ideologię, a Šulc kieruje atakami z zaraźliwym kreatywnym entuzjazmem. Rzeczywiście, Šulc był, jeśli można tak powiedzieć, cichym dyrygentem, manipulującym zawodnikami z drugiej linii i znajdującym przestrzenie dla błyskotliwości. Jego współpraca z Corentinem Tolisso nadała centrum gry Lyonu poziom artyzmu i kontroli. 

Jednak europejski dorobek Lyonu u siebie nie jest powodem do niepokoju. Są niepokonani od 5 meczów i strzelili bramkę w 11 kolejnych spotkaniach, utrzymując również stałą formę krajową w trudnym sezonie. Na Groupama Stadium potrafią zmienić bieg gry i znaleźć właściwą równowagę między organizacją defensywy a bezwzględnością, co utrudnia przeciwnikom zdobycie bramki. 

Basel przybywa z pewnością siebie, ale ma coś do udowodnienia po obiecującym występie krajowym, z notable 2-0 wygraną nad Stuttgartem, wysyłając sygnał, że nie zadowala się jedynie uczestnictwem w europejskich rozgrywkach. Powrót Xherdana Shaqiri'ego dodaje intrygi; niegdyś bohater w Lyonie, teraz talisman Basel, Shaqiri ma styl i wizję, które potrafią otworzyć nawet najbardziej zorganizowane obrony. Partnerstwo Shaqiri'ego z Albianem Ajetim i Philipem Otele daje Basel wymiar atakujących możliwości, stanowiących wyzwanie dla każdego.

Jedną z godnych uwagi słabości, której doświadczyli, była gra na wyjazdach. Przegrana na wyjazdach w 2 meczach Ligi Europy bez strzelenia bramki wiele mówi o potrzebie poprawy ich występów na wyjazdach. Teraz mają okazję stworzyć nową narrację w czwartkowy wieczór w Lyonie. 

Preferencją obu menedżerów jest formacja 4-2-3-1, ale obie drużyny realizują swoje pragnienie wykorzystania tej formacji w różny sposób. Z jednej strony, Lyon Fonseki faworyzuje podejście oparte na posiadaniu piłki, które dąży do dominacji (średnie posiadanie 56,7%) oprócz przemyślanej struktury nacisku, która stara się rozciągnąć grę poprzez wykorzystanie nakładających się bocznych obrońców. Z drugiej strony, w oparciu o swój styl gry, Basel opiera się na szybkości w przejściu do ataku. Basel wchłania przeciwników w posiadaniu piłki i dodaje szybkości do kontry poprzez wizję Shaqiri'ego i szybkość na skrzydłach od Otele. 

• Szansa na wygraną Lyonu: 62,5%

• Szansa na remis: 23,8%

• Szansa na wygraną Basel: 20%

Mądra Wskazówka: Lyon wygra i poniżej 3,5 gola — wydaje się to dobrym marginesem zakładu, biorąc pod uwagę, że obie drużyny nie będą tracić bramek.

Prognoza: W tym starciu mamy pęd przeciwko strukturze. Dominacja Lyonu u siebie sprawi, że wygrają, a taktyczna głębia Fonseki przechyli szalę zwycięstwa, chociaż Basel będzie testować nadzieje Lyonu poprzez swoją wiarę w siebie i błyskotliwość Shaqiri'ego. 

Przewidywany Wynik: Lyon 2 - 1 Basel

Lekki do umiarkowanego wieczorny wiatr w Vigo niesie ze sobą pewne poczucie lub oczekiwanie. Celta Vigo powróciła do Ligi Europy i po latach oczekiwania na tę okazję, czuje się to jak poezja. Dla Galicjan to doświadczenie to nie tylko kolejny mecz; to symboliczne rozpoczęcie europejskiej tożsamości. OGC Nice natomiast przybyło z Lazurowego Wybrzeża, chcąc rozpocząć własne pomyślne kampanie. Do tej pory mieli niekonsekwentną kampanię, z przyciągającymi wzrok momentami niwelowanymi przez błędy w obronie lub chwile słabości. Jednakże, na europejskiej scenie, drużyny często potrafią się dostosować i odnieść sukces, i być może podróż Nice do Hiszpanii będzie ich momentem upadku lub biedy. 

Powrót Celty do europejskich rozgrywek był wyraźnie emocjonalnym doświadczeniem. Rozczarowujący początek na wyjeździe przeciwko Stuttgartowi został jednak szybko odwrócony po wspaniałej i pełnej ducha domowej wygranej nad PAOK 3-1, gdzie odżyła nadzieja i wiara, że Celta Vigo należy do tej sceny. Ich forma u siebie może opowiadać bardziej powściągliwą historię, ponieważ od dziewięciu meczów w La Liga są niepokonani, chociaż ich domowa determinacja jest godna pochwały. Celta jest niepokonana na Balaídos od 6 meczów (1Z, 5R) i opanowała sztukę frustrowania przeciwników i zdobywania punktów poprzez umiejętne determinację i serce.

Pod wodzą Claudio Giráldez'a, drużyna rozwinęła harmonijną mieszankę młodzieńczej kreatywności i doświadczonego przywództwa. Iago Aspas pozostaje emocjonalnym punktem Celta, prowadząc z nadrzędną mieszanką inteligencji i pasji. Uzupełnia go niezawodne, kliniczne wykończenie Borji Iglesiasa, element ofensywny, którego Celta często brakowało.

Dla Nice Francka Haise, ten sezon zaczął się od rozczarowania, z dwoma porażkami z Benficą, które wyeliminowały ich z Ligi Mistrzów. Obecnie znajdują się w walce o Ligę Europy po przegranych dwóch pierwszych meczach z Romą i Fenerbahçe, co nakłada ogromną presję na potrzebę zdobycia punktów. Niemniej jednak, Nice przypomniało sobie swoją formę, która pozwoliła im zdobyć trzy punkty przeciwko Lyonowi (3-2) w Ligue 1, podkreślając ich potencjał ofensywny. 

Dzięki utalentowanym skrzydłowym takim jak Sofiane Diop, Jérémie Boga i Hicham Boudaoui, Nice może zaszkodzić przeciwnikom w mgnieniu oka. Ale potrzebują odnaleźć stabilność i przestać tracić bramki, zwłaszcza na wyjazdach (4 z 5 porażek na wyjazdach).

Celta gra w formacji 3-4-3, lubiąc posiadanie piłki, nakładające się biegi i szerokość zapewnianą przez Mingueza i Ruedę. Ich gra opiera się na Aspasie, którego inteligencja zapewnia kreatywność do otwierania obrony.

Nice gra w systemie 4-3-3, zaprojektowanym z myślą o szybkości i przejściu do ataku. Spodziewajcie się, że Diop i Boga stworzą przestrzenie za bocznych obrońcami Celty, a Boudaoui będzie napierał z drugiej linii. 

To pierwsze w historii spotkanie tych klubów.

Prognoza: Celta rozpocznie mecz odważnie z własną publicznością za plecami. Nice będzie groźne w kontratakach, ale wszelkie błędy w obronie mogą być kosztowne. Aspas i Iglesias mogą ponownie okazać się decydujący.

Liga Europy rozwijała się w narracji nocy outsiderów, odbudowujących się gigantów i miasta jednoczącego się w ten poniedziałek czwartków. Lyon i Celta są zarówno strażnikami odporności: francuska precyzja spotyka hiszpański styl. Podczas gdy Basel i Nice myślą o ambicji i powrocie do dawnej świetności.