Manchester to miasto, w którym piłka nożna znaczy więcej niż tylko gra; to krew, tożsamość i rywalizacja. Kiedy Manchester City i Manchester United stają naprzeciw siebie, świat się zatrzymuje. Niebieskie i czerwone barwy zalewają ulice, puby rozbrzmiewają okrzykami bojowymi, a napięcie ogarnia każdy zakątek miasta. Jednak w przededniu starcia w 2025 roku na Etihad, narracja wydaje się inna. City, zazwyczaj tak kliniczne i metodyczne pod wodzą Pepa Guardioli, nagle wydaje się śmiertelne. Ostatnie kontuzje kluczowych zawodników, takich jak Kevin De Bruyne, John Stones i Josko Gvardiol, wpłynęły na ich spójność we wszystkich formacjach; niezastąpiona nieobecność Phila Fodena pozbawia City kreatywności, a nawet zabójczy Erling Haaland od czasu do czasu wydaje się zagubiony jak gęś na pustyni. 

Z dala od boiska i w całym mieście, czerwona część Manchesteru tętni życiem; Manchester United pod wodzą Rúbena Amorima nie jest doskonały, ale jest żywy. Są szybcy, nieustraszeni i zorganizowani. Nie są już underdogami, którzy ulegali presji City, a z Bruno Fernandesem pociągającym za sznurki, Bryanem Mbeumo wykorzystującym przestrzeń i Benjaminem Šeško bezwzględnie kończącym akcje, United wydaje się gotowe do walki z City. 

W swojej ogromnej karierze Pep Guardiola spędził blisko 20 lat na doskonaleniu sztuki kontroli. Takiej, która zmusza przeciwników do wszystkiego, a jednocześnie dusi ich, aż nie pozostanie tlenu. Jednak tym razem w planie Guardioli pojawiły się pęknięcia. Z najlepszym kreatywnym zawodnikiem w ofensywie (De Bruyne) i najlepszym obrońcą grającym piłką (Stones) poza składem, City brakowało odpowiedniej równowagi w środku pola. Rodri wydawał się brać na siebie zbyt wiele, a teraz możemy rozciągnąć City i ich system może zacząć się chwiać.

Z drugiej strony, Amorim czerpie z chaosu. Jego formacja 3-4-3 przekształcająca się w 3-4-2-1 jest elektryzująca w transpozycji. Plan gry jest prosty, ale zabójczy: absorbować presję, a następnie wypuszczać Bruno, Mbeumo i Šeško w kontrach. Wysoka linia obrony City jest słaba i United o tym wie.

Wiking z City jest stworzony do chaosu, ale młoda gwiazda United Leny Yoro i doświadczony Matthijs de Ligt będą walczyć o życie, aby go powstrzymać.

Rodri jest spokojnym dyrygentem, podczas gdy Bruno maluje chaosem. Kto wygra bitwę w środku pola, ten zdeterminuje przebieg meczu.

Szybkość kontra ryzyko. Jeśli United przeprowadzi kontratak w odpowiednim momencie, City może mieć trudności z powstrzymaniem obu zawodników.

Derby Manchesteru nie są budowane na statystykach; są budowane na historii, bliznach i magicznych nocach.

Ostatni sezon na Etihad: City 1–2 United (szokujące zwycięstwo United).

Każde derby dodaje nowy rozdział. Czasami to furią Haalanda, czasami magią Rashforda, czasami krzykami Bruno do sędziego. Jedno jest pewne: świat patrzy, a miasto płonie pasją.

Derby przeczą logice, ale ujawniają pewne wzorce, dlatego:

Dla Manchesteru City liczy się przede wszystkim duma. Po prostu nie mogą pozwolić sobie na przegraną z rzędu w derbach na Etihad. Dziedzictwo Guardioli wymaga dominacji.

Dla Manchesteru United chodzi o rewolucję. Projekt Amorima jest młody, ale zapowiada się jasno, a kolejne derby byłyby kontynuacją niedawnego trendu pokazującego, że nie są już drużyną żyjącą w cieniu City. Ostatecznie, te derby zdefiniują nie tylko tabelę – zdefiniują narracje, nagłówki i wspomnienia.

• Prognoza Końcowego Wyniku: Manchester City 2 - 1 Manchester United

• Najlepsze Zakłady: Obie Strzelą + Powyżej 2.5 Gola