Het komt allemaal neer op dit. Zondagavond worden de Oklahoma City Thunder of de Indiana Pacers gekroond tot NBA-kampioenen.

Er zijn niet veel sportevenementen die de drama en de omvang van een NBA Finals Game 7 kunnen evenaren. Dit is de 20e keer dat de Finals tot het uiterste gaan. En hoewel deze serie misschien niet het historische gewicht heeft van de epische confrontatie tussen de Cavaliers en Warriors in 2016, heeft het ons wel een dramatische, heen-en-weer strijd opgeleverd die de basketbalwereld in zijn greep houdt.

Zullen de Thunder hun lot vervullen als de volgende dynastie van de NBA op eigen bodem, of zullen de underdog Pacers een sprookjesachtige run voor de eeuwigheid afsluiten?

Gedragen door Shai Gilgeous-Alexander, Chet Holmgren en Jalen Williams, zijn de OKC een onstuitbare kracht het hele seizoen geweest. Hun verdediging op de eerste plaats en diepe rotatie hebben tegenstanders overweldigd, vooral thuis.

Met alle mogelijkheden om als vierde te eindigen, zijn de Pacers tegen alle verwachtingen in gegaan door hun onzelfzuchtige speelstijl, tactische veelzijdigheid van Rick Carlisle en clutch shot-making van Tyrese Haliburton.

Op de rand van eliminatie domineerde Indiana de wedstrijd met een verpletterende 108-91 overwinning. Het momentum sloeg binnen enkele seconden om in een ondersteunende run van 36-17 tegen de Thunder.

De productie van de bank van Indiana en hun fysieke verdediging brachten OKC van slag, dat niet kon herstellen van het vroege gat.

SGA tegen Nembhard/Nesmith:

• SGA moet zich herstellen van zijn 8-turnover prestatie in Game 6 tegen de omsingelende perimeterverdediging van Indiana.

Chet Holmgren tegen Myles Turner:

• Het vermogen van Turner om de vloer uit te rekken, kan Holmgren weglokken van zijn taak om de basket te beschermen.

Tyrese Haliburton tegen OKC Traps:

• Een aanhoudende beenblessure + 21 turnovers in deze serie = een drukkoker-scenario voor de ster van Indy.

Balbeweging:

• Met 8 spelers die dubbele cijfers scoren in de Finals, moet Indiana hun pass-eerst mentaliteit voortzetten.

Daag OKC uit om 3-punters te nemen:

• De Big 3 van OKC schieten slechts 14-voor-61 van achter de drielijnslijn.

Beperk turnovers:

• Hun 99 totale turnovers in de serie zijn een rode vlag - vooral voor Haliburton.

X-Factor:

• Myles Turner—zijn schot kan openingen creëren en de interne verdediging van OKC destabiliseren.

Perimeter shots maken:

• Met slechts 50,3% eFG in de Finals en Holmgren op 11,8% van 3, is efficiëntie cruciaal.

Bankimpact:

• Samen met vroege bijdragen van Isaiah Joe, Aaron Wiggins of Lu Dort, kan er een momentumverandering plaatsvinden.

Vertraag het spel:

• Het winnen van de reboundstrijd en het controleren van het tempo zijn grote factoren tegen Indy in hun gebruikelijke snelle speelstijl.

X-Factor:

• Alex Caruso—een defensieve rots wiens offensieve agressie deze wedstrijd misschien wel kan dragen.

Eindstand: Indiana 6, Oklahoma City 5—een verdeeld veld met een lichte voorkeur voor de underdogs.

Het thuisspelende team: thuisdominantie, een diepere talentenpool en SGA (met potentieel tot herstel)—dit alles vertaalt zich in een kleine favorietenrol. Maar met de onbevreesdheid van Indiana, de diepe bankproductie en die onmeetbare 'het' factor, is het zeker geen uitgemaakte zaak. 

Een fel betwiste eerste helft, veel fysiek spel en misschien een cruciaal moment van een van de jonge spelers van de competitie zijn allemaal te verwachten.

Een overwinning voor de Thunder bezegelt de komst van een nieuwe supermacht, gebouwd door draftkeuzes, ontwikkeling en defensieve excellentie.

Een overwinning voor de Pacers is niets minder dan een sprookjesachtige underdog-overwinning, een team zonder een enkele MVP-kandidaat dat met inzet, diepte en geloof naar de top rijdt.

De vier buzzer-beaters van Tyrese Haliburton. De grit van T.J. McConnell. De doorbraak van Obi Toppin. Het MVP-seizoen van Shai Gilgeous-Alexander. De opkomst van Chet Holmgren. Deze Game 7 is niet zomaar een finale—het is een keerpunt voor het volgende tijdperk van de NBA.