Wszystko sprowadza się do tego. W niedzielę wieczorem albo Oklahoma City Thunder, albo Indiana Pacers zostaną koronowani na mistrzów NBA.

Niewiele wydarzeń sportowych może dorównać dramaturgii i znaczeniu finałowego meczu numer 7 NBA. To 20. przypadek, gdy Finały trwają do samego końca. I chociaż ta seria może nie mieć historycznej wagi epickiego starcia Cavaliers-Warriors z 2016 roku, zapewniła nam dramatyczną, zaciętą walkę, która wciągnęła świat koszykówki.

Czy Thunder spełnią swoje przeznaczenie jako następna dynastia NBA na własnym terenie, czy też będący na przegranej pozycji Pacers zakończą bajkową passę wszechczasów?

Wzmocnieni przez Shai Gilgeous-Alexandra, Cheta Holmgrena i Jalena Williamsa, OKC przez cały sezon byli potęgą. Ich obrona zajmująca najwyższe miejsca i głęboka rotacja przytłaczały przeciwników, zwłaszcza u siebie.

Mając wszelkie szanse na zajęcie czwartego miejsca, Indiana zaprzeczyła wszystkim oczekiwaniom dzięki swojemu bezinteresownemu stylowi gry, wszechstronności taktycznej Ricka Carlisle'a i kluczowym rzutom Tyrese'a Haliburtona.

Będąc na skraju eliminacji, Indiana zdominowała mecz, wygrywając 108–91. Impet zmienił się w ciągu kilku sekund w skoordynowaną serię 36–17 przeciwko Thunder.

Ławka Indiana i fizyczna obrona zdezorganizowały OKC, które nie zdołało odrobić strat z początku meczu.

SGA vs. Nembhard/Nesmith:

• SGA musi odbić się po 8 stratach w 6. meczu przeciwko gryzącej obronie na obwodzie Indiany.

Chet Holmgren vs. Myles Turner:

• Zdolność Turnera do rozciągania gry może wyciągnąć Holmgrena z obowiązków ochrony obręczy.

Tyrese Haliburton vs. pułapki OKC:

• Utrzymująca się kontuzja nogi + 21 strat w tej serii = scenariusz z presją dla gwiazdy Indy.

Ruch Piłki:

• Z 8 zawodnikami średnio zdobywającymi dwucyfrowe liczby punktów w Finałach, Indiana musi kontynuować swoją etykę „najpierw podanie”.

Niech OKC rzuca za 3:

• Wielka Trójka OKC rzuca tylko 14 z 61 z dystansu.

Ogranicz Straty:

• Ich 99 całkowitych strat w serii to czerwona flaga – zwłaszcza dla Haliburtona.

Czynnik X:

• Myles Turner – Jego rzuty mogą otworzyć luki i zdestabilizować obronę OKC pod koszem.

Trafiaj Rzuty z Obwodu:

• Z zaledwie 50,3% efektywności rzutów w Finałach i Holmgrenem na poziomie 11,8% zza łuku, kluczowa jest skuteczność.

Wpływ Ławki:

• Wraz z wczesnymi wkładami od Isaiah Joe, Aarona Wigginsa lub Lu Dorta, może dojść do zmiany impulsu.

Spowolnij Grę:

• Wygranie bitwy o zbiórki i kontrolowanie tempa to ważne czynniki przeciwko Indy w ich głównym stylu szybkiej gry.

Czynnik X:

• Alex Caruso – solidny obrońca, którego agresja w ataku może jeszcze o tym zadecydować.

Ostateczne Rozliczenie: Indiana 6, Oklahoma City 5 – podzielone pole z lekką przewagą underdogów.

Solidna drużyna: dominacja u siebie, głębszy skład i SGA (potencjał odbicia) – wszystko to przemawia za nieznacznymi faworytami. Ale dzięki bezkompromisowości Indiany, głębokiej produkcji z ławki i temu nieuchwytnemu „czynnikowi X”, nie jest to bynajmniej przesądzone. 

Należy spodziewać się zaciętej pierwszej połowy, dużej fizycznej gry i być może kluczowego momentu ze strony jednego z młodych graczy ligi.

Zwycięstwo Thunder oznacza przybycie nowej supermocy, zbudowanej poprzez wybory w drafcie, rozwój i doskonałość w obronie.

Zwycięstwo Pacers to nic innego jak bajkowa niespodzianka, drużyna bez ani jednego kandydata na MVP, która dzięki waleczności, głębi składu i wierze wspina się na szczyt.

Cztery buzzer beatery Tyrese'a Haliburtona. Waleczność T.J. McConnella. Przełom Obi Toppina. Sezon MVP Shai Gilgeous-Alexandra. Wzrost Cheta Holmgrena. Ten 7. mecz to nie tylko finał – to punkt zapalny dla następnej ery NBA.